North Coast czyli północne wybrzeże NC500

Wreszcie dojechałem do Durness. Praktycznie dalej na północ się nie da. Miasteczko malutkie i o dziwo, gdy do niego dojeżdżałem telefon wydał interesujące dźwięki. Tak, odebrał maile, więc co to znaczy? Jest zasięg. A nie powinno być, bo przynajmniej na mapie zasięgu jest biała plama. Widać sieć Three postawiła nadajniki, a na mapie biało. Pozostałe sieci lipa. Da się tylko dzwonić. Znów Three przebija konkurencję. 😀
I jest też stacja z paliwem, a właściwie samoobsługowe pompy na kartę płatniczą. Dobre i to, bo paliwa mam poniżej ćwiartki. Cena mi się wybitnie nie spodobała, więc zatankowałem na wszelki wypadek tylko za 2 dychy.

Kolejna stacja za kilkadziesiąt km a ja i tak miałem ponad ćwiartkę. Nie lubię jeździć na rezerwie. A tym bardziej w górach. Opuszczając Durness przestało padać. Nawet nie wiecie jaka to radość, gdy po tylu dniach znów zaświeci słońce. Kawałek na wschód znalazłem bardzo fajną miejscówkę. Zaraz obok parkingu można się przejechać na linach tzw. ZIP za 12£. Trochę blado to wypada przy ZIP’ach w Walii w Snowdonia Park, ale tam kosztowało 60£. Ok. minuta „lotu” kontra kilka sekund tutaj. Wolę jednak ZIP’a w Snowdonii 🙂

Oczywiście był też czas już coś zjeść, więc ugotowałem sobie pyszny włoski obiadek, którego przepis również umieściłem na blogu. Tutaj jest przepis, gdyby ktoś chciał zjeść risotto ze szparagami i białą kiełbasą.

A tak wygląda trasa NC500, czyli North Coast 500 (mil), gdyby ktoś nie wiedział

A tu z poziomu oczu:

 

i tankowanie, cena nieatrakcyjna, więc nie szaleję

aha, gdyby ktoś chciał poczekać na delfiny, to tutaj jest do tego dobre miejsce 🙂

mobilna biblioteka

takimi widokami można cieszyć oczy

czas na risotto, mniam

i oto wspomniany ZIP

cały ZIP to ta czerwona kreseczka

I oczywiście namiary GPS na miejscóweczkę:
Szerokość geograficzna: 58° 32’ 52,998” N
Długość geograficzna: 4° 40’ 33” W