Był marzec, zimno, temperatury na minusie. Po przyjeździe pod lotnisko miałem zgryza, czy zostawić zimową kurtkę, czy zabrać ze sobą. To spory dodatkowy bagaż. Opierając się logice i patrząc na oblodzone chodniki z niechęcią pozbyłem się jej i w samym sweterku udałem się na lotnisko. Brrr. Jak zimno. No ale przecież lecę tam gdzie ciepło. Teraz trochę pomarznę i później już tylko wygrzewanie się na tych niebiańskich plażach, słońce, palmy, drinki.
Tak to i nie tylko to, ale jeszcze nie teraz. Lot na Hawaje sam w sobie już jest nie lada wyczynem, bo w tą stronę z przesiadkami w Niemczech i później w San Francisco trwał …29 godzin. Z tuby do tuby i te niewygodne krzesła na lotniskach. Jak ja nie cierpię latać. No ale samochodem na Hawaje przecież nie dojadę.
Do San Francisco lecieliśmy samolotem amerykańskich linii i to był plus w porównaniu z powrotem gdzie niestety trafiła się Lufthansa. Żarcia było pod dostatkiem a i drinki niemal na każde zawołanie. A Lufthansa? Porażka na całej linii. Zepsuty monitor, drinki 2 przez cały lot z Los Angeles